થાય, અને લખાય જાય કે...
કામણગારો કચ્છ
ક્ચ્છ્ડો મારો કામણગારો, ક્યાંક લીલો ક્યાંક સુકો
ક્યાંક ઉડેછે રણની રેતી, ક્યાંક ખનીજ નો ભુક્કો..
રવમાં છે રવેચી બેઠાં, મઢ્માં મા મઢ વાળી
કોટેશ્વર માં ગંગધર બેઠાં, ખૂબ કરે રખવાળી
હાજીપીરની હાકલ વાગે, દ્રોહી તેથી ડરતાં
સ્વાન ખર ને કોઇ સાધુ જાણે, આજ પણ રણમાં ફરતાં..
ભુજીયો મુજને એવો ભાસે, કોઇ નગાધીરાજ નું બાળ
ભુજંગ સાથે રમતાં રમતાં, ભૂલ્યું ઘરની વાટ..
વાયુ દેવ વંટોળ બન્યા પણ, એક ન ફાવી કારી
બળુકો પાછો બેઠો થઇ ને, ખોલે નશિબ ની બારી.
ભૂકંપે ભૂંડો ભરડો લીધો, એનો પ્રકોપ ઝીલી લીધો
ભાંગ્યો તુટ્યો ભલે લથડ્યો, પણ માનવ બેઠો કીધો..
ઠામો ઠામ ઠેકાણાં સંત ના, તને રત્નાકર ભરે છે બાથું
દીન"કેદાર" તુજ આંગણ બેસી, ભવનું ભરેછે ભાથું..
No comments:
Post a Comment