કલરવ

વો કલરવ કહાં ગયા?

વિદ્યા મંદિર કે પાંસ ગુજરતે, મૈને દેખા એક તમાશા
બોજ ઢો રહી ગધે કી ભાંતી, દેશ કી ઉજ્વલ આશા...

નીંદ કે મારે આધે શહર ને, છોડા નહીં થા બિસ્તર
નન્હા ફુલ તબ દૌડ રહાથા, ઠુંસકે પુસ્તક દફ્તર..

દેખ કે ઐસી હાલત ઉસકી, આંખ મેરી ભર આઇ
બાલ ચરિત્ર કા હનન કરે જો, કૈસી પઢાઇ યે આઇ..

ભોર ભયે કભી તરૂવર પર નિત, ચિડિયાં ચેહકા કરતી
ઘર આંગનમેં માસુમ ટોલી, કિલકારી થી કરતી...

ગોટી લખોટી ગીલ્લી ડંડા, છુપા છુપી સબ છુટા
ભૂલ ગયા બચપન અબ બચ્ચા, મિત્ર ન બાલ લંગોટી..

ભૈડ બકરીસા ભરકર બાલક, દૌડતી ઓટો રીક્ષા
પાઠ શાલાસે ટ્યુશન ભાગે, શિક્ષા હે યા પરિક્ષા..

જીસકી નહીં જરૂરત ઐસે, વિષય ઉસે ના પઢાવો
યે કુદરત કી અમુલ્ય દેન હે, યંત્ર ના ઉસે બનવો...

ભોલાપન ઉસકા મત છીનો, કુછ કરો ઉનપર ભી દયા
"કેદાર" કહીં ના પ્રશ્ન યે ઉભરે, "વો કલરવ કહાં ગયા"?...