માં

 માં
સાખી-ઉદરમાં ભાર વેઠીને,
સહી પીડા પ્રસવ કેરી.
કરાવ્યું પાન અમ્રુતનું,
બનીને પંડની વેરી.

જેનો જગમાં જડે નહિ જોટો..
ઉપકાર કર્યો બહુ મોટો, કેવી મીઠડી માં તેં બનાવી....

નવ માસ તેં ભારને માણ્યો,
સહિ પીડ અતિ જગ આણ્યો
લીધો ઉર ક્ષુધાતુર જાણ્યો..

મને પાપા પગલી ભરાવી,
પડિ આખડી મુજ ને બચાવી
જીવનની રાહ બતાવી....કેવી..

જ્યાં હું આવું રોતો રોતો,
થોડો સાચો થોડો ખોટો
ત્યાં તો આવે દેતી દોટો..કેવી...

જ્યારે યૌવન મદ ભરી આવ્યું, ધિંગા મસ્તી તોફાન લાવ્યું
પ્યારી ટપલી મારી ટપાર્યો.કેવી.

ભલે માનવ બનું હું મોટો,
ધન ધાન્ય રહે નહિ તોટો
તો એ માને મન ઘાણી ખોટો..

પ્રભુ " કેદાર " કરુણા તારી,
બસ એક જ અરજી મારી
ભવે ભવ હું બનું એનો બેટો...