અંગદ વિષ્ટિ
સાખી-લંકા પતી મથુરા પતી,
વાલી બહુ બળવાન,
મદ થકી માર્યા ગયા,
માનવ તજ અભિમાન.
સાખી-નગર લંકા છે સોનાની,
મનોહર વટિકા મધ્યે,
બિરાજ્યા માત સીતાજી
શરીરે આગ વરસેછે.
સાખી-ભલે હો હેમની નગરી,
નથી જ્યાં રામનું શરણું,
ભલે ને મોતીડાં વરશે,
સીતાને રામનું સમણું
વાલી સુત વિષ્ટિ કરવાને આવ્યો રે,
રાવણ રહે અભિમાન માં
લંકામાં ભય ખૂબ ફેલાયો રે,
આવ્યોછે કપિ પાછો રાજમાં....
નૃપ થી ઊંચેરું એણે
આસન જમાવ્યું
દુત રે બનીને સઘળું સમજાવે રે,
સમજે જો રાવણ સાનમાં રે...
ભ્રમર વંકાતાં સારી
સૃષ્ટિ લય પામે
પ્રેમે વરસેતો વસંત ખીલાવે રે,
એવીછે શક્તિ રામમાં...
છટ છટ વાનર તારા,
જોયા વનવાસી
સીતાના વિરહે વન વન ભટકેરે,
બનીને પાગલ પ્રેમ માં...
નવ નવ ગ્રહો મારા
હુકમે બંધાણાં
સમંદર કરે રાજના રખોપા રે,
વહેછે વાયુ મુજ માનમાં...
શિવ અંસ જાણી હનુમો,
પરત પઠાવ્યો
અવરતો પલમાં પટકાઈ જાશે રે,
આવશે જો રણ મેદાનમાં..
ભરીરે સભામાં અંગદે,
ચરણ ને ચાંપ્યો
આવી કોઈ આને જો ચળાવે રે,
મુકીદંવ માતને હોડમાં...
"કેદાર" ન કોઈ ફાવ્યા,
ઉઠ્યો ત્યાં દશાનન
કપીએ સમજણ સાચી આપીરે,
નમાવો શીશ હરિ પાયમાં..
No comments:
Post a Comment